5 jaar BMW i3

Afscheid

Dan is het zomaar 5 jaar geleden dat de BMW i3 voor het eerst op het pad kwam te staan, en nu moet hij ingeleverd worden. Een afscheid dus.

In het begin heb ik nog een paar keer mijn avonturen gedeeld, maar al snel werd het gebruik een soort van normaal en werden de avonturen minder. En als er een avontuur was werd het toch meer van hetzelfde, dus wilde ik daar mijn medemens niet meer mee lastig vallen.

Hoewel ik die keer dat ik januari 2016 met 4 wielen in de middenberm van de A15 vast stond met de bodem op de blubber niet snel zal vergeten. Ja hoe kom je daar.... Nou dat ging als volgt: op weg naar een vergadering in Mijnsherenland had ik behoorlijk snelheid gemaakt, (en dus veel energie verbruikt) en reed op A15 richting Maasvlakte. Maar ik bleek steeds een afslag te missen omdat de navigatie aangaf dat ik links moest aanhouden, en vervolgens bij de afslag reed ik op de verkeerde baan "aan de verkeerde kant van de vangrail". Na dit een paar keer te hebben gedaan kreeg ik last van zweetplekken en range-angst. Want ik ging mijn bestemming niet meer halen als ik moest doorrijden tot de maasvlakte en er was geen lader meer in bereik. Dus Sander dacht: ik rijd wel even naar die andere baan over de bermstrook. Ik kan zeggen dat dat vooral in januari als alles lekker nat is geen goed idee is. De BMW ging geheel tot de bodem in de berm en moest er worden uitgetrokken. 112 gebeld, Politie er bij, weg afgesloten (rode kruizen veroorzaakt)... heeel verhaal.

Opladen in Duitsland bij BMW dealer

Nu staat er 190.000 Km op de teller, talloze bezoeken aan Antwerpen en elders, maar veruit het meest natuurlijk Harderwijk.

In het begin reikte een batterijlading gemiddeld 125 Km (110 tot 140) ver, tegenwoordig na ongeveer 3500 keer opladen nog 95 tot 125 (gemiddeld 110).

Dus eigenlijk is dat gezakt van "niet heel ver" naar "nog minder ver". In de praktijk betekent dat vooral dat je beter je best moet doen om het geplande laadstation, of huis, te halen door de verwarming laag te zetten en langzamer te rijden.

Zeer regelmatig zijn mensen nog altijd verwonderd en sceptisch over het fenomeen elektrisch rijden. De meest gehoorde vragen:

1. Hoe ver kan je nu met dat ding?
   1. Om vervolgens in lachten uit te barsten of met grote ver en be -wondering het antwoord aan te horen.
2. Wat kost opladen?
   1. En eigenlijk graag een getal horen, en geen ingewikkeld antwoord over dat het afhangt van waar je bent en van het tarief van de laadpaalaanbieder.
3. Hoe ga je op vakantie?

De antwoorden op deze vragen geven echter allerminst een antwoord op de overkoepelende geheel en dat is: "is elektrisch rijden iets voor mij?".

Mijn reden om dit elektrische experiment aan te gaan was vooral nieuwsgierigheid. Ik wilde wel ondergaan wat elektrisch rijden zou betekenen en merken wat voor kansen het zou bieden.

Nou; wat het betekent daar ben ik wel uit, en qua kansen gun ik mezelf nog een tweede ronde, want : ja er komt een opvolger voor de i3, en dat is weer een i3. Dit keer is de motivatie iets anders dan de eerste keer. Nu bracht een inspiratietekort om een andere auto te kiezen, samen met het hoge rijplezier van de i3, en het vasthouden van de lage bijtelling mij er toe om nog een keer een i3 te gaan rijden. En het wordt veel gemakkelijker omdat de nieuwe minimaal 2 x zover komt als de oude.

Wat elektrisch rijden betekent is lastiger uit te leggen, want complex. Maar het betekent vooral PLANNEN. 

• Dus ben jij iemand die er altijd pas achter komt dat zijn telefoon opgeladen moet worden als hij al leeg is; NIET AAN BEGINNEN.
• Vertrek je altijd een 10 minuten nadat je eigenlijk al een kwartier weg had moeten zijn? NIET AAN BEGINNEN.
• Wordt je chagrijnig als je moet improviseren en een uurtje later komt? NIET AAN BEGINNEN.

Natuurlijk geldt dat vooral voor de ritten die wat verderop zijn, voor het rondje om de kerk gelden dergelijke overwegingen natuurlijk een stuk minder. Echter stilstaan met een lege batterij ook heel vervelend is als het maar enkele kilometers van je huis is.

Kosten per kilometer

Wat is er dan wél leuk? De "instant acceleratie" en stilte van de i3... verslavend. Heerlijk.

En de gedachte dat je met weinig kosten per kilometer onderweg bent.

Gemiddeld over een jaar gebruikte ik 16 kWh per 100 Km.

• Thuis kost een kWh € 0,22 (dus € 3,52 /100 km)
• Zakelijk (op de zaak laden) kost een kWh maar € 0,11 (dus € 1,75 /100 km)
• Fastned zonder abonnementskosten kost een kWh € 0,59 (dus € 9,44 /100 km)
• Fastned met abonnement kost een kWh € 0,35 (dus € 5,60 /100 km)
• Allego heeft een standaard snellaadtarief van € 0,69 (dus € 11,04/100 km)
• Mister Green/andere kosten vaak € 0,49 (dus € 7,84 /100 km)

Je ziet hier heel uiteenlopende kosten, en dat maakt je dus kan zeggen dat elektrisch rijden vooral goedkoop is als je thuis of op de zaak kan laden. Onderweg ergens naar toe gebruik je de duurdere opties, maar je hebt het niet vaak voor het kiezen. Je gebruikt wat er is want stilstaan is geen alternatief.

Onderweg is eigenlijk alleen het "snelladen" zoals bij een fastned/mister green / allego een optie.

De andere categorie laders noem ik "bestemmingsladers" of "parkeerladers", die hebben ook hogere tarieven. Maar je kunt er niet op rekenen. Als zo'n lader bezet is, dan is dat ook lang bezet.

Ben je exclusief afhankelijk van openbaar laden dan is eigenlijk alleen Fastned met abonnement een optie.

Voor die € 5,60 kun je ook 3,3 Liter benzine kopen of 4 Liter diesel. Maar er zijn niet veel auto's die de 100 km daar mee vol maken. Het abonnementsgeld van € 12 is te verwaarlozen bij 3000 km per maand; Dat is minder dan 0,5 cent per kilometer.

Echter.... stel nou dat ik een Tesla of een Jaguar i-Pace zou hebben. Dan is het verbruik geen 16 kWh per 100 km, maar eerder 26+ kWh per 100 km!

Dan wordt de Fastned abonnementsoptie opeens € 9,10 per 100 km en daar kun je bijna 5,5 Liter benzine of 6,4 Liter diesel voor kopen. Er zijn best aardig wat auto's die daar 100 kilometer op kunnen rijden, hoewel die niet vergelijkbaar zijn met de klasse waarin een Jaguar of Tesla zich bevinden.

Conclusie:

Het was een waar genoegen om in vroeg stadium het elektrisch rijden te ontdekken. Er zijn in 5 jaar veel snellaadstations bijgekomen.
De foto is van de eerste Fastnedsessie begin 2014.
Het rijbereik van de opvolger is minimaal het dubbele. Het wordt dus alleen maar gemakkelijker.

• Ben je geen planner?
• Of heb je geen eigen oplaadmogelijkheid en dus van openbaar laden afhankelijk?
• "Moet" je minimaal de maximumsnelheid op de snelweg rijden?
• "Moet" je wel 3 weken per jaar de caravan verplaatsen?
• Wordt je snel zenuwachtig als het resterende rijbereik van de auto onder de 100 km staat?

1 van bovenstaande vragen met JA beantwoord? Dan is elektrisch rijden niets voor jou!

Keulen "heen"

Aanleiding: cursus van softwareleverancier.

Subdoelen: klant bezoeken.

Waarom met de batterijauto: omdat het kan. (althans, dat moet blijken)

"Plan du Cologne"

• Etappe 1: Naar Harderwijk
• Etappe 2: Uur of 10 op pad met een volle batterij vanuit Harderwijk. Het laden op 32 Ampère is ondertussen onder controle met dank aan Charge-up; dus rond 10 uur volgeladen is mogelijk. Ik kom altijd halfleeg/vol in harderwijk aan.
• Opladen bij Haps met een DC lader.
• Etappe 3: Naar Dusseldorf om op te laden bij een BMW dealer die een DC lader heeft.
• Etappe 4: Aankomst in Keulen bij Klant
• Door naar Hotel

Dag 2:

• Cursus volgen
• Rond 5 uur s ‘middags weg.
• Via BMW dealer in Dusseldorp en Haps weer terug.
• We niet voor 18 uur in Dusseldorp kunnen zijn, dan via Venlo.

Uitvoering van het plan.

En daar vertrokken we om 10:10 uur plaatselijke tijd, niet verschoond van grappen en grollen. "Zijn jullie vrijdag wel weer terug?" en "hebben jullie geld mee voor treinkaartjes?" hebben we meer dan eens gehoord. Maar dan gaat het gebeuren en dan moet alles wel kloppen. De auto was ruim voor de geplande vertrektijd al weer vol, dus we konden Harderwijk met goede moed verlaten.

Haps langs A73 op de heenweg

Nog even wachten...

In het navigatiesysteem heb ik de tussenstops waar geladen moet worden ingevoerd. De eerste is Haps langs de A73. Er is overigens niet een heel ruime keuze; het is Haps of niets. Daar staat namelijk een van de eerste Fastned stations die beschikt over CCS laden. En dat heb ik nodig om binnen een half uur weer vol te zitten. Anders wordt het een heel langslepende kwestie. Er is geen "echt" plan B. De route heb ik met veel binnendoorwegen volgens de "ECOPRO" wijze laten uitstippelen. Daardoor is de snelheid niet te hoog en de reikwijdte maximaal. Het bereiken van Haps ging dan ook gemakkelijk, er zat nog meer dan 40 kilometer in de batterij bij aankomst. Auto aangesloten en de toiletten opgezocht. Ook gelijk even rustig een broodje geknabbeld. Bij terugkomst stond de teller al bijna op 90%. Toch nog even gewacht en dan valt op dat die laatste 10% wel heel langzaam gaan. Bij 95% was het welletjes en zetten we de reis weer voort.

Etappe 3

Op naar Dusseldorp en ook daar geen verrassingen. Op het moment van aankomst zou een monteur bijna een auto van een klant op de laadplek zetten. Dus ik spring uit de auto en vertel enthousiast dat ik helemaal uit Nederland kom om hier op te laden. Die meneer keek me een beetje warrig aan en zette toen snel de auto weg.... Gekke Hollanders.

Laatste stuk in gang gezet op weg naar de klant. Dan blijkt de ECOPRO route een minder gelukkige keuze te zijn. Dat betekent namelijk dwars door de stad heen rijden. Dat duurde wat langer dan de bedoeling was. Beter is het dus in de buurt van een stad de snelle route te nemen. Maar dan heb je kans op file! En die troffen we dus...Hier komt een elektrische auto wel heel goed voor de dag met verbruik; hoe langzamer je rijdt, hoe minder je verbruikt. Bij stilstand is het verbruik zelfs nul. Dat is een rustgevende gedachte.

Na het klantbezoek naar het Hotel gereden dwars door de stad heen. Gelukkig hadden we geen last van haast, want het was erg druk. Maar het was genieten want de auto trok wel erg veel bekijks op de route.

Resultaat van de dag: 350 km gereden, met een keurig gemiddeld verbruik van 12,9 KWH/100Km.

Köln

 

 

 

 

 

 

 

Hotel

Het was niet echt nodig om bij het hotel op te laden. De batterij zat nog bijna halfvol bij aankomst, en op de cursuslocatie zou opladen zeker kunnen. Bij het hotel niet, zo was mij van tevoren gemeld. Maar ik zag mogelijkheden: ik zag een stopcontact op de parkeerplaats, en die mocht ik wel gebruiken. (Dacht de baliemedewerker) vol twijfel. "Het is heel onschuldig" zeg ik tegen de dame om haar twijfel weg te nemen. "het neemt maar een beetje stroom". Maar voor de zekerheid het laden op de langzaamste stand ingesteld; dan blijft de zekering van het hotel er tenminste zeker in zitten.

Mislukt

Er stond een kleine uitdaging op het programma; Een uitnodiging van onze softwareleverancier om een dagje naar “De Fabrique” in Utrecht te komen. En omdat alleen maar alleen is, zou ik mijn kersverse collega meenemen die ik aan het inwerken ben. Dit had best kunnen lukken (indien thuis met een volle batterij zou worden vertrokken) maar mijn ontdekkingsgedrag naar wat er allemaal kan met deze auto zorgde ditmaal voor een teleurstelling….

Daluren

Zo'n meter heb ik dus niet, alleen ter illustratie ;-)

In de dagen voor dit uitstapje heb ik het experiment “voordelig laden” getest. Het is namelijk zo dat de auto zo geprogrammeerd kan worden om alléén tussen bepaalde uren te laden. Deze functionaliteit wilde ik gebruiken om te voorkomen dat de auto zou zorgen voor een overbelasting van mijn hoofdzekering (in huis). Hoewel het een “automatische” zekering is, en ik deze dus zelf kan resetten, probeer ik toch te voorkomen dat hij eruit klapt. Sinds de auto op 32 Ampère kan laden is het gebied tussen 17 en 22 uur wel “gevarengebied”. Als de auto "vol gas" staat te laden, en een waterkoker, wasdroger, of afwasmachine gaat aan, dan wordt de kans groot dat de 40 Ampère hoofdzekering het niet meer houdt. Natuurlijk had ik ook in de auto kunnen instellen dat niet de volle laadstroom gebruikt mocht worden maar daar koos ik niet voor; ik wilde zien of het zo ging lukken. (ik maak het mezelf nooit echt gemakkelijk)

Het voordelige tarief had ik ingesteld na 22 uur, en tot 17:30 uur. Dus tussen 17:30 en 22:00 wordt er dan niet geladen. De eerste dagen vertrouwde ik het niet als er niet direct na 22:00 uur met laden begonnen werd. Door na 10 uur op de afstandsbediening te drukken begon het laden dan direct. In het weekend liet ik het over aan de auto, en 3 maal deed de auto het zelf; vrijdag, zaterdag en zondag. Wel steeds een iets andere tijd, maar wel steeds voor 12 uur werd er dan begonnen met laden.

Als het écht moet...

Dinsdag zou het écht nodig zijn om met volle batterij te vertrekken….  en jahoor, bij het opstaan zat er maar 30% in! Ik moest dus nog opladen en kon pas later weg om zelfs maar in Harderwijk te kunnen komen. Het hoe en waarom er niet was opgeladen is mij een raadsel; 1 keer op de afstandsbediening drukken en het laden begon alsnog meteen. Met afstandsbediening bedoel ik het afsluiten van de auto zoals iedereen dat inmiddels heeft.

Aankomst in Harderwijk @08:10...... geplande vertrektijd 08:30? #not

Eenmaal in Harderwijk eerst de vertrektijd bijgesteld; het openingswoordje konden we wel missen vonden we. Even leefde ik nog in de illusie dat het met wat bijladen en later weg gaan toch zou gaan gebeuren om met de BMW te gaan. Helaas heb ik op de zaak nog steeds niet de volle 32 A tot mijn beschikking. Was dat maar zo geweest, dan was het wél gelukt. Nu was het ondertussen half 10 geworden, en er zat nog steeds maar 40 kilometer in de batterij. Dát durfde ik toch echt niet aan met een rit van dik 60 kilometer voor de boeg.

Helaas was ik genoodzaakt met een zuurpruimgezicht een bedrijfsauto te pakken. Getverderrie wat kan ik daar van balen!

Coming up....

Binnenkort heb ik een ritje Keulen voor de boeg. En dan ga ik mijn teleurstelling van Utrecht goedmaken dus ja: ik ga met de DuracelBMW. Daar zal ik uitgebreid verslag van doen denk ik. Je kunt me ook volgen op Instagram: http://instagram.com/sander_komen

Succesverhalen laden en lossen

Mijn batterijauto is een dagje bij de dealer geweest, en er zijn geen defecten gevonden. Het langzame opladen is echter wel verholpen. Maar wat is er dan veranderd dat het nu opeens wel snel gaat? De auto heeft alleen de software opnieuw geïnstalleerd gekregen. En tegelijkertijd is het laadstation thuis vervangen voor het definitieve exemplaar. En jawel: de accu laad nu van 5% naar 90% in 2:45 uur. Geheel geladen van 5% naar 100% in 4 uur. Dus dat gaat lekker nu, ik moet uitkijken dat de hoofdzekering er niet uitvliegt als de auto aan de lader staat. 

En dan was er een kinderfeestje waarbij we naar Coronel Adventure in Huizen gingen. Dat is voor ons een tripje van 80 km, en heen en terug gaat dus niet zomaar lukken. Tevoren dus even gezocht naar een laadstation vlakbij Coronel, en jawel; op 3 minuten loopafstand is daar een openbaar laadstation. De duracelBMW zat weer flink gevuld tegen de tijd dat we aan de terugreis toe waren. Nog even kinderen bij huis afgezet en, hoewel niet royaal, dit keer wel gemakkelijk thuisgekomen.

De actieradius, hoever je komt dus, hangt in sterke mate af van de snelheid. In het ritje Huizen zit relatief veel hoge snelheid, en dan gaat het snel met de batterij. Als beginnende elektrische rijder leer je snel dat je de actieradius sterk kunt beinvloeden met de snelheid. Dus reed ik het eerste deel op de snelweg niet harder dan 95 km/h. Toen ik eenmaal zag dat het wel ging lukken dan ging ik ook sneller rijden. Zolang je eindbestemming niet comfortabel binnen het bereik ligt dan doe je automatisch rustiger aan. Op lokale ritjes in de regio gebeurt het dan ook regelmatig dat er een stoplichtsprintje wordt gedaan, (en gewonnen ;-) ) want thuis ligt dan altijd binnen het bereik. Het verschil in verbruik tussen lokale ritjes, en wat verder weg, is dan ook groot.

Met een dikke 4000 km op de teller heb ik de gemiddelde cijfers gereset, zodat vanaf nu de opgebouwde gemiddeldes voor de lenteperiode gaan gelden. Cijfertjes tot nu toe: 15,6 kWh/100km, bij gemiddeld 56 km/h (over de 4000 km)

Een nieuw avontuur; rondje veluwe

Het was inmiddels al weer maandag, tijd voor een nieuw avontuur. Het supersnel laden moest nog steeds worden uitgeprobeerd en een lezing van Craig van Batenburg uit de USA bij het ROC Aventus in Apeldoorn stond op het programma. De lezing ging nota bene over elektrisch rijden, dus heel toepasselijk om met de BMW i3 te komen. De route: A28 > A1 > Stoppen bij Fastned > A1 vervolg naar Apeldoorn en daar is laadgelegenheid > binnendoor naar huis; “piece of cake”. Samen met mijn collega ging ik op pad. Het zou helemaal niet nodig zijn om bij Fastned op te laden, ik had geïnformeerd en bevestigd gekregen dat de auto bij het ROC in Apeldoorn bij kon en mocht laden. De geladen Fastned kilometers zou ik later echter nog hard nodig hebben…

Het goede nieuws

Fastned Palmpol bij Terschuur

Display

De Fastned snellader werkt goed. Je zou het ook “supersnellader” kunnen noemen, en dan refereer ik naar een gelijkspanning (DC) lader. Andere laders werken altijd op wisselspanning (AC) en hoewel dat ook aardig snel zou moeten kunnen gaan; gelijkspanning met een heel hoge stroom gaat veel sneller. We gingen natuurlijk “vol” uit Harderwijk weg en omdat we 2 laadgelegenheden in het vooruit hadden liggen werd er niet teveel beknibbeld op de snelheid. Met de rijstijl die gehanteerd werd voorspelde de auto bij aankomst bij het Fastned station dat er nog 70 kilometers te rijden waren. Na een minuut of 10 laden waren dat er weer 90. De snelheid van laden hangt af van hoe vol de accu is bij DC laden. Een lege accu laadt dus sneller op dan een 73% volle. We hebben geladen tot 90%.

Dan door naar Apeldoorn waar we keurig op tijd aan kwamen en even op zoek waren naar de beloofde lader. Om comfortabel thuis te komen zou hier nu bijladen wel nodig zijn. Geparkeerd; lader aangesloten; en tja… Hoe gaat dat ding aan?

Dus naar de receptie op de school; we stonden in de parkeergarage. “Hoe de lader aan moet? Euhm, dat weet ik niet; moet ik even bellen momentje!” Hoewel we keurig te woord werden gestaan kwamen we niets verder. Niemand wist het, maar wel begon de receptioniste te vermoeden dat de lader nog kapot was, want vorige week deed hij het ook niet. “Gaat u maar naar de lezing, ik kom bij u terug als er iets te melden is”. … Ik denk dat er niets te melden was; niets meer gehoord. De lezing was wel boeiend.

Naar huis

Vanaf het Fastned station via ROC Aventus was het 135 kilometer tot huis. Bij het Fastned station stond er 90 kilometer tot mijn beschikking, bij het ROC nog 70 geloof ik. Dus tijd om de extra spaarzame stand van de auto te activeren. Dan gaat het gaspedaal anders “softer” reageren, en worden zoveel mogelijk energieslurpertjes uitgezet. Dat heet de ECOPRO+ stand. Dan heb ik gelijk een stukje meer actieradius ter beschikking. Maar geen verwarming of airconditioning. Verwarming was fijn geweest…

Dus héél netjes naar Harderwijk gereden om mijn collega af te zetten. Ter plekke waren er nog 55 kilometers in de ECOPRO+ stand over. Dat is net even te weinig om thuis te komen, dus even aan de lader gehangen en nog een kwartiertje bijgeladen. Maar met de tot mijn beschikking staande laadsnelheid (zie vorige blogs) schoot het niet echt op. Ik wilde nu naar huis en er in de tussentijd zou het toch wel een genoeg zijn? Ik vond van wel en dus: op weg naar huis. Die kilometers die ik volgens de auto te kort bij me heb, die haal ik wel in door heel rustig en netjes te rijden. Daar had ik alle vertrouwen in.

Spannend

Voor het opgaan van de houtribdijk heb ik nog getwijfeld of ik nog een lader op moest zoeken. Maar de lader bij Bataviastad daar zat nog minder gang in dan mijn auto aankan, (qua laadsnelheid) dus dan maar door. Een extra complicatie bleek echter: een straffe tegenwind recht op de snuit. De auto gaf aan: 5 kilometer tekort energie om thuis te komen… Heel langzaam rijden dus. Eerst afgezakt naar 80 km/h, maar het gat tussen wat ik had en wat ik nodig had werd niet kleiner. Toen nog langzamer naar 75km/h….. Hierbij verbaasde ik mij dat auto’s rustig achter je blijven rijden. Het was rustig op de dijk; geen auto’s van de andere kant, en je mocht inhalen. Toch blijven de auto’s achter mij rijden. Daarom durfde ik niet NOG langzamer, maar dat WILDE ik wel! Alles beter dan stil komen te staan. Uiteindelijk durfde de waaghalzen mij te passeren waardoor ik ongegeneerd tot 70 km/h (en lager) kon gaan om het einddoel; thuis te halen.

Het is gelukt; met nog 1 “voorspelde” kilometer in de accu draaide ik mijn "oprijlaan" op.